آخرین روز تمرین تیم ملی والیبال جهت اعزام به جام قهرمانان بزرگ جهان، درها روی اصحاب رسانه باز شد. تمرین صبح طبق معمول هر لحظه میزبان وزنه هایی است که روی دستان
گفت و گوی تب آلود با «امیر غفور»، آقای متفاوت والیبال
عبارات مهم : بازیکن
به گزارش روزنامه آسمان آبی، آخرین روز تمرین تیم ملی والیبال جهت اعزام به جام قهرمانان بزرگ جهان، درها روی اصحاب رسانه باز شد. تمرین صبح طبق معمول هر لحظه میزبان وزنه هایی است که روی دستان والیبالی ها اوج می رود و خبری از توپ و تور نیست. می گویند چند نفر از بازیکن ها سرما خورده اند آن هم از آن سرماخوردگی های شدید! خودگویه می کنم: «پس پشت خط زن کجاست؟» انگار او هم غایب است و حال مساعدی ندارد. با این حال هنگامی که به دفتر روزنامه می آیم، نمی توان جویای احوال او نشوم. زیاد اهل جواب دادن به تلفن نیست و از هر 10 تماس، یکی را جواب می دهد.
چهره اش را که در تب می سوزد، در ذهنم نقش می بندد و گوی تلفن همراهی که کنار تختش به حالت بی صدا رها شده است هست. تصویر در ذهنم محو می شود و دستم ناخواسته روی شماره گیر تلفن می لغزد. چند بوق ممتد و بعد صدایی مردانه و گرفته…: «بفرمایید!» درنگ می کنم تا صدایش در گوشم حلاجی شود. خودش هست. بیش از این منتظرش نمی گذارم: «به به! از قدیم گفته اند در ناامیدی جای بسی امید است»… و شلیک خنده اش… می پرسد: «چطور؟» می گویم: «چه عجب! بالاخره تلفنت را جواب دادی!» و جواب می دهد: «برای این که هر لحظه روزنه امیدی باشد.» و باز هم می خندد.
گفت و گوی تب آلود با «امیر غفور»، آقای متفاوت والیبال
جویای حوالش می شوم. سرفه ای می کند و می گوید: «از صدایم مشخص نیست؟» این بار نوبت خنده من است: «نه کاملا معلوم است که بد سرما خورده ای. عجب صدایی…» خنده و سرفه اش در هم می پیچید: «صدا را بی خیال! این که با این حال باید چند ساعت در پرواز باشیم تا به ژاپن برسیم عذاب آور است.» برایش آروزی سلامتی می کنم. امیر غفور با وجود ناخوشی اش، به پرسش هایم پاسخ می دهد…
آخرین روز تمرین تیم ملی والیبال جهت اعزام به جام قهرمانان بزرگ جهان، درها روی اصحاب رسانه باز شد. تمرین صبح طبق معمول هر لحظه میزبان وزنه هایی است که روی دستان
در روزهای گذشته با یک پرسش یکسان از سوی هواداران والیبال مواجه شدم و آن هم این که آیا امیر غفور در اینترنت فعالیتی ندارد؟ چند نفر خبر فرستادند که صفحه مهم غفور در اینستاگرام کدام است؟ ولی جالب این جاست که این ستاره والیبال برعکس اکثر سلبریتی ها علاقه ای به فعالیت در اینترنت ندارد و هیچ صفحه ای هم ندارد چه در اینستاگرام و چه در فیسبوک! این شاید جهت خیلی ها عجیب باشد. ولی غفور این متفاوت بودن را دوست دارد و می گوید می خواهد از حاشیه دور بماند. دلش می خواهد تمام فکر و ذهنش روی تمرین و مسابقه باشد. این که امیر تاا لان توانسته جلوی خود را بگیرد و وسوسه نشده، اتفاق خوبی است و قابل تحسین.
برعکس بسیاری از سلبریتی ها که دوست دارند هر روز در صدر اخبار باشند و مدام مصاحبه می کنند، امیر زیاد اهل مصاحبه کردن نیست و اگر در گوگل بگردید به ندرت می توانید مصاحبه ای از این بازیکن پیدا کنید. هنگامی که از او می پرسم آیا زیاد مصاحبه نمی کنی، جواب می دهد: «شنیدید می گویند؛ تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد.»
او صحبت را تا حدی می پسندد و اعتقاد دارد اگر یک ورزشکار ملی هر روز مصاحبه کند، چه حرف تازه ای جهت گفتن دارد؟ حرفش هم منطقی است و از جمله آدم هایی است که اعتقاد دارد باید کارهایش را آهسته، ولی پیوسته انجام دهد.
گفت و گوی تب آلود با «امیر غفور»، آقای متفاوت والیبال
امیر غفور را به چند طریق می توان معرفی کرد؛ جوان خوش تیپ، خوش پوش، خنده رو، بلندبالا و کمی احساساتی که به وقتش جدی است و هنگامی که ناراحت هست، باید از او دوری کرد تا حالش دوباره سر جایش برگردد؛ او مرد شماره 10 تیم ملی است که توانست در مدت وقت کوتاهی به یک ستاره جهانی تبدیل شود، در ردیف عالی ترین های والیبال دنیا قرار بگیرد و در لیگ جهانی جزو امتیازآورترین بازیکنان آشنا شود. هنگامی که از او می پرسی اهل کجایی، جواب می دهد: «اهل کاشانم، روزگارم بد نیست، تکه نانی دارم، خرده هوشی…» این نشان از آن است که غفور باز هم روحیه ای تقریبا برعکس دیگر ستاره ها دارد و از سهراب سپهری، شعر و کتابخوانی را به ارث برده است.
آخرین روز تمرین تیم ملی والیبال جهت اعزام به جام قهرمانان بزرگ جهان، درها روی اصحاب رسانه باز شد. تمرین صبح طبق معمول هر لحظه میزبان وزنه هایی است که روی دستان
خلاصه این که این تفاوت ها باعث شد تا باب گفت و گوی ما با ملی پوش کم صحبت، ولی خوش اخلاق والیبال کشورمان باز شود؛ همانی که دست محکمی دارد و چنان به توپ شلاق می زند که هیچ کس نمی تواند مانعی جهت اصابت آن به زمین شود. سیلی زدن او به توپ معروف است.
امیر اول از اینترنت شروع کنیم، چون در این مدت اخیر خیلی از هوادارها از من پرسیده اند آیا غفور در اینترنت نیست یا این که صفحه مهم امیر غفور کدام است! آیا در اینترنت نیستی؟
گفت و گوی تب آلود با «امیر غفور»، آقای متفاوت والیبال
به علت این که حاشیه کمتر باشد، هیچ یک از این صفحه ها جهت من نیست و هیچ گونه فعالیتی در اینترنت ندارم.
کمی عجیب هست، حداقل 90 درصد آدم های معروف در اینستاگرام فعال هستند، چطور تو علاقه ای نداری؟ در این مدت وسوسه هم نشدی؟
نه، من خوشم نمی آید که توی چشم باشم و همه کارهایی که می کنم را با بقیه به اشتراک بگذارم. کار من والیبال بازی کردن است و انرژی خودم را آن جا می گذارم و بقیه وقتم را هم ترجیح می دهم استراحت کنم و به کارهای شخصی ام بپردازم.
اما هوادارانت دوست دارند تو را دنبال کرده و در جریان کارهایت قرار بگیرند.
مردم واقعا هر لحظه به من لطف داشتند و من هم دوست ارزش دارم و هر لحظه تلاش می کنم در کنار آن ها باشم، تصویر بیندازم و جهت ارزش وقت می گذارم، ولی علاقه ای به اینترنت ندارم و این هم شاید تفاوت من با بقیه هست. (می خندد)
اهل مصاحبه کردن هم نیستی؟
بله، چندان دوست ندارم. به نظرم کسانی که هر روز صحبت می کنند، حرف جدیدی جهت گفتن ندارند. اعتقاد دارم هر لحظه باید آهسته، ولی پیوسته حرکت کنم و تلاش می کنم در همه جوانب زندگی این گونه باشم.
خب برسیم به تیم ملی، شرایط تیم چگونه است؟
خدار ا شکر رفته رفته از اول تابستان هر چی جلوتر رفتیم، هم از بار مصدومیت ها کم شد و هم به لحاظ بدنی به آمادگی بهتری دست یافتیم. الان چهار پنج تا از فرزند ها سرما خورده ایم وگرنه مسئله خاصی نیست و جهت مسابقه های آماده هستیم.
ارزیابی ات از سطح مسابقه های چیست؟
مشخص است که سطح مسابقه ها اوج خواهدبود. با وجود تیم هایی که همه به قدرت آن ها ایمان داریم، مجبوریم عالی ترین بازی مان را ارائه دهیم و تمام قدرت خود را به کار می گیریم تا یک نتیجه خوب به دست آوریم.
ایتالیا، فرانسه، آمریکا، برزیل و ژاپن با حریفان قدرتمندی باید رو به رو شوید.
بله، این ها تیم هایی هستند که در قاره های خود قهرمان شدند و با اوج آمادگی در مسابقه های حاضر می شوند. جهت آن ها نتیجه گیری در این بازی ها مهم است و جهت ما هم البته اهمیت دارد و دوست داریم این تابستان را با بازی ها و نتیجه های خوب به آخر برسانیم، مطمئنا اگر بتوانیم با همین روند تمرینی که داشتیم در مسابقه های شرکت کنیم می توانیم موفقیت خوبی را به دست آوریم.
دوره قبل چهارم شدید، این دوره فکر می کنید چه عنوانی را به دست آورید؟
پیش بینی خیلی سخت هست، بستگی به این دارد که ما چگونه بازی کنیم. اگر بتوانیم خوب ظاهر شویم و روند صعودی که داریم را حفظ کنیم، ان شاءالله نتیجه بهتری از دوره قبل کسب خواهیم کرد، ولی به هرحال بازی است و نمی توان از الان قطعی حرفی زد.
رقابت های انتخابی دنیا در اردبیل چطور بود؟
همه چیز خوب بود و فقط آدم غبطه می خورد که آیا این شهر با این امکانات و تماشاچی نباید در لیگ برتر تیم داری کند. امیدوارم اردبیلی ها در سال های آینده در لیگ برتر تیم داری کنند. این حق آن هاست و باید مسئولان حمایت کنند.
امسال شهرام محمودی، غایب بود و کار تو هم به مراتب زیاد شد؛ این شرایط برایت سخت نبود؟
واقعیتش جهت من لیگ جهانی خیلی سخت گذشت و مصدومیت اذیتم کرد. با آن اوضاع پایم مجبور بودم بازی کنم و این برایم خیلی سخت بود، ولی هرچه جلوتر رفتیم، درد پایم بهتر شد و به شرایط عادی تمرین برگشتم. فقط آن اوایل خیلی اذیت شدم، مصدومیت بدی داشتم؛ البته هنوز که هنوز است مچ پای چپم بزرگ تر از پای راستم است و هنوز درد با من هست، اماب اید بازی کنم. ان شاءالله از این مصدومیت ها جهت هیچ ورزشکاری پیش نیاید.
امیر غفور خیلی مصدوم می شود، علت آن چیست؟
به هر حال اتفاق است و نمی شود جلوی آن را گرفت. هنگامی که پبری جهت دفاع و یکی بیاید زیر پایت، نمی توانی کاری کنی. حالا این که بگویند بدنش آماده نبود و… درست نیست. به هر حال ما پشت خط زن ها همواره در معرض مصدومیت هستیم، به خاص از ناحیه کتف به مسئله بر می خوریم. این هم محیط زیست ورزش قهرمانی و حرفه ای است.
قهرمانی نوجوانان در دنیا را چطور دیدی؟
هرچقدر اعتبار عالی ترین داشته باشیم، می توانیم در آینده تیم ملی نیرومند تری را راهی مسابقه های کنیم. این که نوجوانان، قهرمان دنیا شدند قدم بزرگی بود، ولی بعضی می درخواست کردند کار آن ها را کوچک نشان دهند که این کار درست نبود و باید قبول کنیم واقعا کار این فرزند ها بزرگ بود.
به عنوان بزرگ تر چه نصیحتی جهت این نوجوانان داری؟
امیدوارم فرزند ها اول از همه خودشان مراقب خودشان باشند و فرم آمادگی خود را حفظ و بهتر کنند. آن ها حالا حالاها باید یاد بگیرند و فکر نکنند با این قهرمانی دیگر همه چیز تمام شد. آنها اول راه هستند و باید تجربه کسب کنند. امیدوارم از آن ها حمایت شود تا به تیم ملی بزرگسالان برسند.
قرار است نوجوانان در قالب یک تیم در لیگ برتر حضور یابند، این را چطور ارزیابی می کنی؟
این اتفاق هم حسن دارد و هم عیب. حسنش این است که با این سن کم، در لیگ برتر حضور می یابند و می توانند تجربه خوبی کسب کنند. مطمئنا در شرایط مسابقه خیلی چیزها یاد می گیرند که در تمرین به دست نمی آید، ولی عیب این است چون بازیکن باتجربه ای همراه این تیم نیست، امکان دارد نتیجه نگرفتن در روحیه آن ها تاثیر بگذارد، از کیفیت آن ها کم کند و سرخورده شوند.
به نظرم اگر می شد در کنار یکسری بازیکن باتجربه تر بازی کنند و چند تا برد هم قاطی آن به دست آورند، بهتر بود. به هر حال آن ها جهت لیگ ضعیف هستند، ولی تجربه خوبی خواهدشد و به درد سال های آینده آن ها می خورد.
فرهاد سال افزون هم قصد دارد در ژاپن خداحافظی کند؛ به نظرت تصمیم درستی گرفته است؟
آقا فرهاد بزرگ تر ماست و خودش بهتر از هر کسی صلاح کار را می داند. او بازیکن بسیار بااخلاق و از نظر فنی خوب هست. به هر حال، بعد از آن مصدومیت مشکل که در کتف داشت توانست دوباره برگردد و این جهت همه ما درس بود که باید جهت ریده به نشانه مان سخت کوش باشیم. به نظر من خداحافظی به موقعی داشت آن هم به علت این که شکست را قبول نکرد، تمرین کرد و دوباره به تیم ملی بازگشت و حالا در اوج می خواهد خداحافظی کند. من برایش آرزوی موفقیت دارم.
کارکردن با ایگو کولاکوویج چطور است؟
ایگور بسیار مربی باشخصیت و بادانشی هست. در کنار این مربی، تمرین کردن خیلی به ما روحیه و اعتماد به نفس می دهد و نکات زیادی از او یاد گرفتیم. به هر حال در رده های ملی هر لحظه کارنامه درخشانی داشته و ان شاءالله ما هم کنار او بتوانیم به نتیجه های خوبی دست یابیم.
و این که سال آینده هم با پیکان در لیگ برتر خواهی بود؟
(می خندد) راجع به لیگ برتر ان شاءالله بعد از مسابقه های ژاپن مفصل با هم حرف خواهیم زد. الان فقط فکر و ذهنم درگیر بازی هاست و بعد از آن تصمیم خواهم گرفت.
واژه های کلیدی: بازیکن | مسابقه | مصدومیت | والیبال | اینترنت | بازیکنان | تیم ملی والیبال | اخبار ورزشی و نتیجه های مسابقات
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
